Demetriusz II Antygonida (ur. ok. 275 - zm. 229 p.n.e. ; panował w latach 239 - 229 p.n.e. ) - król macedoński z dynastii Antygonidów , syn Antygona Gonatasa i Fili, córki Seleukosa I .

W 266 p.n.e. , w wieku trzynastu lat, dowodził (przynajmniej nominalnie) wojskami, które obroniły Macedonię przed najazdem z Epiru - w tym czasie jego ojciec prowadził walki w Grecji. W 247 p.n.e. Antygon Gonatas wykorzystał syna do odzyskaniu utraconej twierdzy Akrokoryntu , w której władzę tymczasowo sprawowała Nikaja , wdowa po Kraterosie, bracie Antygona. Król macedoński, zaproponował Nikai małżeństwo z Demetriuszem, wdowa się zgodziła i otworzyła bramy Koryntu przed Antygonem. W czasie uroczystości przedślubnych król podstępem dostał się do twierdzy i przejął nad nią kontrolę. Małżeństwo Demetriusza i Nikai odwołano.

Przejmując władzę w Macedonii w 239 p.n.e. , po śmierci Antygona, musiał od razu stawić czoło koalicji dwóch związków: Etolskiego i Achajskiego . W 229 p.n.e. zginął w walce z iliryjskim plemieniem Dardanów , pozostawiając 9-letniego syna Filipa V , przyszłego króla Macedonii.

Bibliografia

Poprzednik Antygon Gonatas

Imperator Macedonii 239 p.n.e. - 234 p.n.e.

Następca -

Poprzednik -

Król Macedonii i Epiru 234 p.n.e. - 229 p.n.e.

Następca Antygon III Doson